فرض کنید شما مدیرعامل یک شرکت یا ارگان هستید و اهداف و نظریه های بلند مدت برای شرکت خود دارید. بنابراین احتیاج به افراد متخصص و نیروی انسانی دارید تا در رسیدن به این اهداف به شما کمک کنند. قرارداد پیمانکاری تامین نیروی انسانی در چنین مواقعی بسیار کمک کننده است.
منابع انسانی یعنی کار با افراد متخصص، برای رسیدن به اهداف سازمانی.
هنگامی که شرکت از نیروی انسانی ماهر و متخصص برخوردار باشد، می تواند خدمات و محصولات خود را با کیفیت و خلاقیت بالاتری ارائه کند؛ همچنین حس رقابت پذیری در میان افراد شرکت نیز افزایش می باید. به همین دلیل است که استراتژی بسیاری از سازمان ها و شرکت ها تمرکز بر استخدام نیروی انسانی متخصص است.
هدف سازمان ها و شرکت ها از به کارگیری نیروی انسانی، رسیدن به مقاصد سازمانی خود است و این را باید در نظر داشت که یک نیروی انسانی باید دارای مهارت و دانش خوبی در پست مدنظر باشد که بازدهی خوبی برای سازمان به همراه داشته باشد.
شرکت های پیمانکاری، شرکت هایی هستند که نیروی انسانی سازمان های مختلف خصوصی یا دولتی را تامین می کنند. آن ها معمولا با سازمان ها، ادارات و شرکت ها قرارداد همکاری تنظیم می کنند تا نیروی انسانی مورد نیاز آن ها را تامین کنند. این شرکت ها در همه زمینه ها از جمله استخدام نیروی خدماتی، تاسیسات، نگهبان، مستخدم و... فعالیت می کنند.
دلیل تمایل زیاد شرکت ها و سازمان ها برای همکاری با شرکت های پیمانکاری این است که قرارداد ها به صورت پیمانی بسته می شود و کارفرما هیچ گونه بیمه و مسائل مربوط به آن را در قرارداد ذکر نمی کند و در قبال آن مسئولیتی ندارد.
قراردادی است که به موجب آن شخص معینی با حقوق معین و مدت معین استخدام می شود.
قرارداد پیمانکاری قراردادی است که پیمانکار وظیفه تامین نیروی انسانی، طبق خواسته آن سازمان یا شرکت را بر عهده دارد و موظف است اقدامات لازم را برای معرفی نیروی کارآمد طبق خواسته آن ها انجام دهد. در بعضی از شرکت ها برنامه گزینشی خاص و مشخصی در جذب نیروی انسانی وجود دارد و استخدام در آن ها با برگزاری آزمون های ورودی همراه است.
طبق مجوزی که سال 1391 دولت به کارفرمایان داد، آن ها می توانند بر اساس قراردادی به عنوان یک واسطه بین پیمانکاران، شرکت ها و ارگان ها قرار بگیرند و میان آن ها روابط کاری ایجاد کنند.
• موضوع پروژه کمیت پذیر باشد.
• میزان کار قابل تعیین باشد.
• برای بخش های مختلف حقوق تعیین شود.
• عدم نیاز به حضور تمام وقت نیروی کار.
• عدم نیاز به تجهیزات.
• پروژه مورد نظر نیازمند فعالیتی باشد که جز وظایف اصلی سازمان نباشد.
اگر درپروژه ای شرایط فوق برقرار باشد قرارداد نیروی انسانی را می توان به قرارداد حجمی تبدیل کرد. این نوع قرارداد ها به صورت پروژه ای به پیمانکار سپرده می شود.
از معایب قرداد حجمی می توان به احتمال به تعویق افتادن حقوق، تعلق نگرفتن عیدی و سنوات به کارگران، بیمه نداشتن کارگران در اکثر اوقات یا پرداخت بخشی از مبلغ بیمه توسط خود کارگر و ... اشاره کرد. البته باید این را نیز در نظر داشت که قانون در مواد متعددی (مانند ماده 143 ق م) سعی داشته، حامی حقوق کارگران برای جلوگیری از سوء استفاده کارفرمایان باشد.
• موضوع قرارداد
• مدت قرارداد
• مبلغ قرارداد
• نحوه پرداخت حقوق
• ضمانت حسن انجام کار
• اسناد و مدارک
• تعهدات طرفین
• موارد فسخ
محاسبه حقوق و مزایا پیمانکاران شرکت های خدماتی علاوه بر تخصص در قوانین حقوق و دستمزد نیازمند تجربه و شناخت محیط و شرایط کار است.
هزینه بودجه در قراردادهای پیمانکاری به چند دسته تقسیم می شود :
• حقوق و دستمزد عیان کارگران مثل حقوق، سنوات، حق اولاد و....
• دستمزد و حقوق ناشی از به کارگیری کارگران محسابه می شود ولی به صورت مستقیم پرداخت نمی شود مانند هزینه لباس کار، هزینه ایاب ذهاب، هزینه بیمه و...
• هزینه های مدیریتی که شامل ابزار و تجهیزات می شود مانند هزینه کارمندان
• بدیهی است هر کسب و کاری که انجام راه اندازی می شود باید هم هزینه های جاری را تامین کند و هم بتواند سودی عاید صاحب کسب و کار می شود تا ادامه فعالیت را از دست ندهد.
در قرارداد پیمانکاری نیروی انسانی ابتدا باید کارگران که شامل سابقه کار، تعداد فرزندان، ساعات کاری و تعطیلات و.. پرداخته شود. مورد بعدی که باید به آن پرداخته شود حق بیمه سهم کارفرما است. در زمینه هزینه کارمندان، تعداد کارکنان و حجم کاری آنها متفاوت است. تعیین سود پیمانکار بسته به نظر و توافق با کارفرما دارد . قراردادی بین کارفرما و پیمانکار بسته می شود که شامل قانون های مدنی است. طرفین قرارداد می توانند در مورد ضمانت ونحوه پرداخت و خسارت های احتمالی در قرارداد نیروی انسانی مشخص کنند.
بر اساس مصوبه ای که در سال 1390 ابلاغ شد، سازمان ها و ارگان هایی که ذکر می شوند، حق بستن قرارداد تامین نیروی انسانی را ندارند و از آن منع شده اند :
• موسسات دولتی
• شرکت های دولتی
• نهاد های عمومی غیر دولتی
• بانک ها
• شرکت ملی نفت
• شورای نگهبان
• مجمع تشخیص
• شورای نگهبان
کافرما شخصی حقیقی یا حقوقی است که نیروی انسانی در مقابل دریافت دستمزد برای او کار می کند. کارفرما در مقابل تمام تعهداتی که نسبت به نیروی انسانی دارد، مسئول است.
• رعایت استانداردهای حاکم بر کار (رعایت برخی استانداردهای قانون کار مانند ساعت کاری و...)
• پرداخت دستمزد نیروهای انسانی (مطابق با ماده قانون کار، کارفرما علاوه بر دستمزد، هزینه هایی مانند حق مسکن، هزینه ایاب و ذهاب و... را نیز برای باید کارگر در نظر داشته باشد.)
• پرداخت حق سنوات نیروهای انسانی (پاداشی برابر با یک ماه حقوق دریافتی است که طبق قانون کار در انتهای خدمت به کارگر پرداخت می شود.)
• پرداخت حق بیمه نیروهای انسانی (در صورت عدم پرداخت حق بیمه کارگر، کارفرما ملزم می شود علاوه بر پرداخت کل مبلغ بیمه جریمه ای معادل دو تا ده برابر حق بیمه را نیز بپردازد.)
• پرداخت مطالبات معوقه نیروهای انسانی
• صدور گواهی کار برای قرارداد کار نیروی انسانی
• پیاده سازی موازین مراقبتی محل کار
باید این را نیز در نظر داشت که کارگر نیز در قبال کارفرما وظایفی نظیر اجرای درست و به موقع وظیفه سازمانی خود، داشتن انظباط و امانت داری و ... دارد.
ما در قرارداد تنظیم شده ای که در سایت قرار دادیم، تمام تلاش خود را به کار گرفتیم با در نظر گرفتن مفاد و جزئیات قانونی لازم، برای داشتن یک قرارداد قانونی تمام عیار، از دردسرهای احتمالی امضا کنندگان در آینده جلوگیری کنیم.
