سینما کلمه یونانی است، که در زبان یونانی کینه ما نامیده می شود.
سینما خود را به صورت نور، رنگ، آهنگ و تصویرهای متحرک های نشان می دهد و پیامش را به بیننده منتقل می کند. سینما یا فیلم یک نوع رسانه ی دیداری و شنیداری است، که به واسطه آن می توان ایده ها، تجربیات و احساسات را با استفاده از تصاویر شبیه سازی کرد.
می توان گفت سینما بسیار فراتر از تلاقی هنر و فناوری است. سینما یک وسیله ارتباطی قدرتمند میان انسان هاست، که معنای انسان بودن را در زمان و مکانی خاص با خود حمل می کند.
تئاتر، نقاشی، معماری، مجسمه سازی، موسیقی، رقص و سینما هنرهای هفت گانه نامیده می شوند. هنر سینما آخرین هنر هفت گانه است. از سوی دیگر می توان گفت سینما هنری متکی به علم تکنولوژی است؛ به همین دلیل آن را هنر قرن بیستم نیز نامیده اند.
با افزایش استقبال مردم از سینما و صنعت سینما، شاهد سیر صعودی در این صنعت شده ایم. صنعت سینما همانند دیگر صنایع، به منبع خوبی برای درآمد زایی و سودآوری تبدیل شده است.
قرارداد هنری یک سند حقوقی میان عوامل تولید کننده یک فیلم است. این قرارداد ساختار و برنامه تولید فیلم را از همان ابتدا مشخص می نماید. تامین هزینه های تجهیزات، پرسنل، بازیگران و ... از جمله مفاد مهم قابل ذکر در این قرارداد است.
قرارداد های هنری در ایران زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی کشور امضا می شوند و مورد حمایت آن ها قرار می گیرند.
قرارداد هنری، تلفیق سرمایه و دارایی نقدی و غیر نقدی است، که متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی، به منظور تقسیم سود حاصل از مشارکت در امور فرهنگی و هنری می باشد.
از ابتدای استارت پروژه فیلم نیازمند به اخذ سه پروانه می باشد؛ پروانه ساخت فیلم، پروانه مالکیت فیلم و پروانه نمایش فیلم.
• مشخصات طرفین
• موضوع قرارداد
• مدت قرارداد
• مبلغ قرارداد
• تعهدات
• تعهدات کارفرما
• ضمانت حسن اجرای تعهدات
• فورس ماژور
• اختلافات
1. این قرارداد غیرقابل فسخ می باشد؛ یعنی طرفین بعد از امضای قرارداد حق فسخ یک طرفه را ندارند.
2. قرارداد جزء قراردادهای معوض است.
3. قرارداد نوعی عهد و تعهد است که باید انجام شود.
قرارداد سرمایه گذاری نوعی توافق نامه است، که بین تهیه کننده و تامین کننده منابع مالی بسته می شود. این قرارداد از تابع شرایط قوانین جمهوری اسلامی است و سند معتبری محسوب می شود.
در این قرارداد طرفین تعهد می دهند تا به شروطی که در قرارداد طی کرده اند، عمل کنند. تهیه کننده با تنظیم قرارداد، مشخص می کند که چه مبلغی برای ساخت فیلم مورد نیاز است؛ همچنین فرد سرمایه گذار به واسطه سرمایه گذاری در پروژه فیلم شرکت دارد.
از نظر حقوقی این قرارداد از نوع قرارداد معین و نامعین نامیده می شود. قرارداد نامعین در ایران تعریف نشده و جزء قوانین آن محسوب نمی شود. توافق میان تهیه کننده و سرمایه گذار به واسطه قرارداد نامعین مشخص می شود.
در قانون مدنی ماده 10، درباره قرارداد نامعین صحبت شده است. قرارداد نامعین درصورتی مورد قبول واقع می شود، که توافق نامه میان طرفین، شروطی را که در ماده 190 قانون مدنی آمده است را رعایت کرده باشد.
قرارداد سینما در صورتی که موضوع و مفاد ان مطابق مواد قانونی باشد و برخلاف موازین عرف و جامعه نوشته نشده باشد، مورد تائید و حمایت قانون قرار می گیرد. قراردادی که فقط برای کسب سود و درآمد در راستای سرمایه گذاری نوشته و هیچ گونه از مفاد قانونی در آن رعایت نشده و غیر مشروع تنظیم شده باشد، باطل و بلااثر است.
مبلغ قرارداد در واقع هزینه ای است، که شخص سرمایه گذار برای تامین مالی در اختیار تهیه کننده می گذارد. این مبلغ را می-توان هم به صورت قسطی، هم نقدی در اختیار تهیه کننده قرار داد.
تهیه کننده باید بر اساس لیست هزینه هایی که تهیه شده و مطابق با شرایط مصرفی در پروژه، مبلغی که در اختیارش قرار گرفته را هزینه کند. اگر شخص تهیه کننده، مبلغی که در اختیار او قرارداده می شود را مطابق الگوریتم داده شده استفاده ننماید، ملزم به پرداخت خسارت خواهد شد.
زمان مدت پروژه، یکی از مهم ترین مفادی است که باید تعیین شود.
زمان قرارداد طبق توافق طرفین و طبق بودجه ای که در اختیار تهیه کننده گذاشته می شود، معلوم می¬شود. مطابق این توافق مشخص می شود، برای ساخت فیلم چه مدت زمانی باید صرف شود؛ اما در صورتی که سرمایه گذار طی مدت زمانی که تعیین شده است، سرمایه خود را به کار تزریق نکند، قطعا پروژه مطابق خط زمانی تعریف شده، پیش نخواهد رفت و این موضوع باید از طرف تهیه کننده اطلاع داده شود.
اگر تهیه کننده در طی ساخت پروژه، تاخیر و تعلل داشته باشد، باید خساراتی که سبب خسارت به سرمایه گذار شده را جبران کند.
هیچ یک از طرفین نمی توانند یک طرفه قرارداد را منحل کنند، مگر در شرایطی خاص که در قانون، قانون گذار تعریف کرده و طرفین آن مواد را در قرارداد، قید کرده باشند. فسخ از اقدامات قانونی قابل انجام در این توافق نامه محسوب می شود و فسخ از سوی یکی از طرفین تهیه کننده یا سرمایه گذار طبق مفاد قانونی امکان پذیر است.
• تعهد مالی یا ضمانت اجرایی که طرفین هر دو به این امر واقف هستند. در صورتی که مدیر به تعهد خود عمل نکند، با توجه به تعهد پرداخت، می تواند مطالبه حقوقی وجه را مطرح کند و مستقیما چک را به اجرا گذاشته و دعوی مالی به جریان بیندازد.
• انتخاب شخصی داور میان هر دو باعث می شود، طرفین از پیچ و خم مسائل قضایی و اختلافات رهایی پیدا کنند. مخصوصا اگر داور شخصی از قشر هنر باشد و تخصصی در این موضوعات داشته باشد.
• قرارداد هنری نباید مبهم باشد؛ ماهیت هنر قابل تفسیر است و راه های فرار بسیاری دارد. یکی از راه های مورد اعتماد برای رهایی از فرارهای قرارداد، موعد زمان مناسب برای تایید و پرداخت هزینه بین طرفین است.
• ضمانت اجرایی ناشی از عدم عمل به تعهدات به شکل قابل اجرا در قرارداد پیش بینی شده باشد.
قراردادی که ما در سایت گذاشته ایم، با در نظر گرفتن تمام جوانب قانونی یک قرارداد و پیش بینی هر گونه اختلافی در آینده، خیال شما را از بایت داشتن یک قرارداد حقوقی تمام عیار راحت می کند.
